Προσαρμοσμένη Εκπαίδευση

Ένας κηπουρός μπορεί να φροντίζει όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο; Υπάρχουν συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορούν να ευδοκιμήσουν όλα τα φυτά; Για την ανάπτυξη κάθε φυτού χρειάζεται χώμα με συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά, συγκεκριμένη ποσότητα νερού, ρυθμισμένη ηλιοφάνεια, θερμοκρασία, υγρασία όπως και τα απαιτούμενα στηρίγματα. Μπορεί να ευδοκιμήσει ένα τροπικό φυτό σε μεσογειακό κλίμα άμα δεν το βάλεις σε θερμοκήπιο;

Είναι απαραίτητη η προσαρμοσμένη εκπαίδευση στην ιδιαιτερότητα του κάθε παιδιού, γιατί όλα τα παιδιά, όπως και όλοι οι άνθρωποι, είναι διαφορετικά. Ως εκ τούτου όσο πιο πολύ απέχει ένα παιδί από το στατιστικό μέσο όρο, οι ανάγκες του γίνονται όλο και πιο ιδιαίτερες και είναι επιτακτικότερη η ανάγκη εφαρμογής ειδικών παιδαγωγικών μεθόδων. Ο παιδαγωγός οφείλει να εξασφαλίσει, μέσα από ανοιχτά προβλήματα, χώρο ελεύθερης έκφρασης για τους μαθητές, έτσι ώστε να μπορέσουν να σκεφτούν πέρα από αυστηρές μεθοδολογίες και κανόνες. Οφείλει να τους οδηγήσει να ανακαλύψουν τον τρόπο που επικοινωνούν όλα τα γνωστικά και επιστημονικά πεδία μεταξύ τους, αλλά και να αναδείξει την αναγκαιότητα και πρακτική τους εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο, έτσι ώστε να ξεφεύγει από τα στενά όρια της στείρας εκμάθησης.

Πρακτικά, για την καλύτερη διαπαιδαγώγηση όλων των παιδιών, αναγκαίος είναι ο εμπλουτισμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας με εργασίες οι οποίες πραγματεύονται πραγματικά προβλήματα και απαιτούν κρίση και συνδυαστική γνώση από όλα τα μαθήματα του διδακτικού κύκλου. Τα παιδιά ομαδοποιούνται ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, τις κλίσεις και τις ικανότητες τους έτσι ώστε να συγκροτούν σύνολα με πολυποίκιλες δυνατότητες στα οποία θα ανατίθενται εργασίες ανάλογα με τη δυναμική τους, ασχέτως αν είναι μεγάλη ή μικρή. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει ελευθερία έκφρασης και ανάπτυξης των δυνατοτήτων όλων των παιδιών, δεν υπάρχουν διακρίσεις βάση της διαφορετικότητας του καθενός, δημιουργείται ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον ανάμεσα στις διαφορετικές ομάδες που οδηγεί σε διαρκή βελτίωση και όλα τα παιδιά καλύπτουν φυσιολογικά τις συναισθηματικές και κοινωνικές τους ανάγκες με συνομηλίκους τους. Όταν μπουν τα παιδιά να δουλέψουν σε ανομοιογενείς ομάδες, θα μάθουν ότι η ιδιαιτερότητα του καθενός είναι αυτή που συνεισφέρει στην αλληλοσυμπλήρωση και τη δυναμική της ομάδας. Οπότε θα μάθουν να μην αντιμετωπίζουν τους διαφορετικούς σαν αντίθετους και ξένους αλλά σαν συμπληρωματικούς.

Αν θεωρήσουμε «χαμένο» ένα μυαλό το οποίο δεν αναπτύσσεται ή δεν αξιοποιείται, τότε σίγουρα το κάθε παιδί κινδυνεύει να χαθεί και το κάθε λουλούδι κινδυνεύει να μην ευδοκιμήσει. Το μόνο που πρέπει να παίρνουμε σαν δεδομένο είναι ότι το κάθε παιδί έχει δυνατότητες. Το τι θα απογίνουν όμως είναι συνάρτηση των όσων κάνουμε ή δεν κάνουμε. Αυτό που χρειάζεται ένα εκπαιδευτικό σύστημα για να αγκαλιάσει όλα τα παιδιά εξίσου, για να μπορέσουν όλα να αναπτύξουν στο ακέραιο τις δυνατότητες τους, είναι μια λογική προσαρμοσμένης εκπαίδευσης, η μοναδική συμβατή με τις τάξης πολλαπλών ταχυτήτων που καταρτίζονται στη σημερινή εκπαίδευση. Αυτό που χρειάζονται όσοι έχουν επιφορτιστεί με την εκπαίδευση του μέλλοντος είναι να στοχεύσουν στην ποιότητα, στην παροχή εξατομικευμένης εκπαίδευσης στα πλαίσια ομαδικής διαπαιδαγώγησης. Και αυτό είναι η προσαρμοσμένη εκπαίδευση.